CHAPTER 16

Natapos ang gabi ng pasko na di na ulit sila nagkausap. Magkasalo sila sa hapagkainan ngunit di man lang kumikibo si James, habang siya naman ay nakayuko lang. hindi man lang sila napansin ng mga magulang dahil busy rin ang mga ito sa pagkwekwentuhan. Nang magpaalam siya sa mga magulang ng binata para umuwi na ay hindi na niya ito nasilayan pa, baka umakyat na sa kwarto nito. Malungkot na umuwi siya ng bahay, at ngayon hindi parin siya makatulog sa pag iisip sa binata.
Iniisip din ba niya ako? sigaw ng isip niya.

Habang si James ay hindi alam ang gagawin, hindi siya makatulog.

She's more beautiful now. sigaw ng isip ng binata.

Sa malalim na pagiisip ang binata ng mapukaw ang kanyang pansin ng biglang nag ring ang kanyang telepono. Para saguting iyon ay lumabas ang binata at tinungo ang kanyang terasa.

Why didnt you even greet me, Merry Christmas? tanong ng nasa kabilang linya.

Napagpasyahan ni Devon na lumabas ng kwarto at magpahangin sa terasa hawak-hawak ang kanyang telepono,habang nakikinig siya ng paliwanag sa kausap kung bakit di man lang siya nito tinawagan para magreet ng Merry christmas.

I'm sorry about that, I was busy preparing for Christmas. paliwanag ng binata sa kausap.

Is it the only excuse you have in mind Mr. Reid? sigaw ng nasa kabilang linya. Can you choose the best alibi instead? pang iinsulto nito sa kanya.

Nangingiti si Devon sa kausap dahil hindi man lang ito makahanap ng papatok na alibi sa kanya. Alam niya na nahihirapan itong magpaliwanag.

Ok Fretz no need to explain, I understand! pinag tritripan lang kita at tumawa na ng malakas ang dalaga sa kabilang linya.

I'm sorry,iyon lang at ibinaba na ni James ang telepono. Hindi niya maintindihan kung bakit lately, her girlfriend is so unpredictable. Bago siya umalis ay hindi man lang nagpakita ang babae sa kanya. At ngayon ay tatawag ito at sigawan siya.

Naiinis na napasuntok siya sa hangin at napatitig sa kawalan ng biglang dumapo ang kanyang paningin sa kabilang terasa. And he saw her.... kasalukuyang tumatawa ang dalaga habang may kausap sa kabilang linya, he could not hear what she's saying. para itong kilig na kilig sa kausap. Nobyo kaya niya? tanong ni James sa sarili. Bakit kung sakali mang may boyfriend na ito bakit para siyang nasasaktan na?

Tumatawa na ng malakas si Devon dahil sa kwento ng kanyang kaibigan sa kabilang linya, nang may napansin siyang anino sa kanyang harapan. Nang mapagsino niya ang nasa kabilang tersa ay biglang umapaw ang saya sa kanyang dibdib. She saw him, at nakatitig din ito sa kanya. And he slowly smiled at her and she smiled back.At parang hindi na mawawala pa ang ngiti sa kanya-kanyang labi.

Devs? can you still go out?sigaw ng binata
ha? kinakabahan man ang dalaga ay agad naman siyang sumagot ng "OO" dito. at dali-daling bumaba ang dalawa, at sabay na lumabas. Hindi alam ng dalawa ang gagawin o ano man ang sasabihin kaya sabay silang nagsalita.

I'm sorry, ladies first. sabi ng binata.
No, you go first I'm sorry. sagot ng dalaga.
I'm sorry Devon sabay hawak sa mga kamay ng dalaga. Sorry at hindi man lang tayo nagkaroon ng mahabang panahon to talk.
I miss you! mahina nitong tugon.
Ha? parang di alam ni Devon ang isasagot sa sinabi nito
Can I hug you Devs? for old time sake?
At di na nga napigilan ng dalagang maiyak sa sinabi nito. Oh, God knows how she missed James. Kung gaano niya hinintay ang mga sandaling ito. And she slowly step forward to James.
James? ang tanging nasambit ng dalaga, at di na napigilan pang humikbi.
Devon pls don't cry. At tuluyan ng niyakap ng binata ang dalaga. At hindi na rin napigilang umagos ang mga luha sa mga mata nito and the rain starts to fall....hindi para makipagdalamhati kundi para magsaya.

hala umulan! sigaw ng dalawa..patakbong pinasok ni James ang bahay nila habang hawak-hawak ang dalaga. Tinungo nila ang isang bahay-kubo na nasa gitna ng hardin. Bago pman tuluyang bumagsak ang malakas na ulan ay nakapasok na sila ng kubo at sabay na nagtawanan.

ah bakit masama ang panahon ngayong pasko? naitanong ng dalaga.
Habang si James naman ay nakatitig lang sa mga mata nito..
what? bakit ka nakatitig? parang nahihiyang hinampas ng dalaga si James.
Ouch! it hurts! napangiwi sa sakit ang binata. At hindi naman nakatiis si Devon kundi ang haplusin ang braso nito..and James pulled her closer and hugged her tightly.

I love you Devs, naluluhang bulong ng binata. At agad namang kumawala ang dalaga at pinagmasdan ng mabuti si James.. At nakikita niya ang bakas ng katotohanan sa mga sinabi nito at ang luhang unti-unting namumuo sa mga mata nito.

And pls forgive me for causing you so much pain.dagdag nito.
James? pls don't tell me that you love me, wag mo akong paasahin sa bagay na di mo kayang ibigay.
Who told you that? I've been loving you for so long,mas matagal pa kaysa sa pagmamahal mo noon sa akin Devon. I have loved you first and I knew it, ngayon tinatanggap ko na mas nauna kitang minahal. But I was a coward back then, hindi ko masabi sayo o matanggap man lang sa sarili ko that I am falling inlove with the very first girl I met. And I am still inlove with the same girl even though she broke my heart 9 years ago.

9 years ago? nagtatakang tanong ng dalaga.

Yeah, I was hurt ng malaman kong sinagot mo si Patrick at naging boyfriend mo siya. And then may nagsabi sa akin that Carson was your boyfriend too. I did'nt know what to do that time so I chose to stay away from you..

At ako naman ay parang tanga na lapit ng lapit sayo? ganoon? And excuse me James, hindi ko naging boyfriend si Parick and even Carson. At sino ba ang nagsabi sayo niyan? puno ng hinanakit na tanong ng dalaga.

Patrick. maikling sagot ng binata.
You believed him? hindi makapaniwalang tanong ni Devon. All this time we are suffering dahil lang sa maling akala! sigaw ng dalaga.

Shhh...pls baka marinig tayo nina mama...Hindi ba totoo?

No! I was hurt when I heard that you and Tricia were dating so I made my move, I told Tricia that your feet is so mabaho. And I won, because she never came closer to you since then. At buong akala ko all these years you hate me because of it. And I was wrong!

Bakit hindi mo sinabi sa akin noon James? sana hindi na ako pumunta ng London sana walang nasayang na pitong taon. maluha luha na ang dalaga. She couldn't believe all of these..pinaglalaruan ba sila?

Because you told me that you don't love me anymore, and I know how much you hate me because of what I did. But I was hurting too Devs, para akong mababaliw sa kahahanap sayo to say sorry. Tinago nina Brett at Fretzie ang lahat pati na ni Yaya Lyds. ayaw nilang makita kita. I'd hated them but I realized that they just want to protect you from me, sa lahat ng mga pananakit ko sayo.At nang makita kita na nasa hospital, puno ng ibat-ibang aparratus sa katawan, I wanted to scream. I want to hug you and to let you know how afraid I am to loose you..if pwede pa lang na ako na lang ang mag dodonate ng puso sayo just for you to live!
I thought you don't like me James, sabi mo nga you will never fall in love with me because I'm a bitch...nothing but a bitch..
Yeah that's right I will never fall inlove with a bitch, and I'm not, because you're not a bitch Devs, I know your not!
I'm sorry, I did not intend to say that harsh words to you Devs..and God knows how sorry I am dahil sa mga masasakit na sinabi ko sayo. Mapapatawad mo pa ba ako? kaya mo pa ba akong mahalin muli? umiiyak na tanong ng binata.
Devon slowly cupped Jame’s face. And looked into his eyes. And slowly answered Jame’s question.
I’m sorry James….